van rommelzolder naar zen-zone

Donker hol
Toen wij dertien jaar geleden in deze jaren ’50 woning kwamen wonen was de zolder niet meer dan een donker en muf hol. Geen ramen. Geen isolatie. We hadden nog het geluk dat de vorige bewoners een vaste trap naar de zolder hadden geplaatst én er was provisorisch een deuropening gecreëerd waar voorheen een kruipgat zat. Oorspronkelijk was de zolder dus niet eens toegankelijk als leefruimte.
We lieten het maar even zo, want eerst was de benedenverdieping aan de beurt én er kwam een baby aan.

Inmiddels heeft deze ruimte, in al die tijd dat wij hier wonen, een flinke ontwikkeling doorgemaakt. Tijdens de zwangerschap van onze jongste (10 jaar geleden) vond de eerste verbouwing plaats. Onze oudste kwam hier namelijk te slapen.
We begonnen met het plaatsen van een dakraam, isoleren van het dak, vloerbalken verstevigen, een nieuwe vurenhouten planken vloer leggen, en plaatsten een kozijn met deur. Op de voorzolder kwam ons witgoed op een tegelvloer met afvoerputje.
Het was een volwaardige, extra verdieping geworden. De kinderen hebben er zelfs een poosje samen geslapen en later werd het een logeerkamer, studeerkamer & hobbykamer.

Verbouwen of verhuizen?
Met groeiende kinderen kwam op een gegeven moment de vraag; gaan we verbouwen of verhuizen? Na veel wikken en wegen werd het verbouwen. Voor beneden hadden we grootse plannen, maar boven kon het ook niet zo blijven. Het kleinste kamertje werd namelijk ook te klein.
Dus, wij besloten dat de zolder onze slaapkamer zou worden. Maar daar moest eerst wat voor gebeuren.

Een mooi dakkapel
Zodra de plannen concreet werden begonnen we met het slopen van de schoorsteen. Deze nam namelijk onnodig ruimte in beslag terwijl hij niet in gebruik was. We hadden immers voor onze houtkachel buitenlangs al een schoorsteenpijp.
Een aantal maanden later begon het verdere sloopwerk. Deze ruimte zou namelijk een dakkapel krijgen.
We hadden een ontzettend fijne deal met onze aannemer Niek. Namelijk; ‘alles wat we zelf kunnen, doen we zelf’. Dus handen uit de mouwen! Dat was geen probleem voor ons. We waren erg gemotiveerd door de foto die we kregen!

Eigen ontwerp
Het dakkapel werd in de werkplaats gemaakt. Een eigen ontwerp, we wilden deze bekleed hebben met hetzelfde hout als waarmee de aanbouw bekleed zou worden; siberisch lariks. Heel onderhoudsvriendelijk. En zoveel mooier om te zien!
We kozen voor één groot raam in het midden en twee kleine draai-kiep ramen.
Door een kleine overstek te plaatsen kon er een rolluik in verstopt worden. Het raam staat op het zuiden, dus enige zonwering kunnen we wel gebruiken in de zomer. Daarnaast hadden we ons verdiept in een aircosysteem, via mini-rooftop kochten wij een aircosysteem die zo goed als onzichtbaar is. Deze is door de aannemer ingebouwd in het dakkapel.

De mannen kwamen 1 dag voor de voorbereidingen en 1 dag om te plaatsen. Zo snel resultaat is echt fantastisch. Maar hoe leuk het er van buiten al uitziet, er moet nog ontzettend veel gebeuren! Vanaf hier namen wij het weer over. Omdat er een aantal maanden later een gigantische verbouwing op de benedenverdieping zou komen kozen wij ook hier om de afwerking volledig zelf te doen. Scheelt enorm veel geld!

Wat maakt ons sterk? Teamwerk.
Klussen doen we graag en vooral ook graag samen. We hebben niet voor niets die droom om samen ooit een eigen (nul energie) huis te bouwen. Maar dit huis was al een goeie oefening.
Mijn favoriete fase van verbouwen brak aan. Spelen met kleuren en materialen en daar resultaat van zien. Terwijl ik met de kinderen even een paar dagen naar de zee vertrok timmerde manlief heel hard aan deze wand en legde de elektra aan. De basis voor onze nieuwe droomkamer stond.

Maar mijn rust was niet voor lang. Zodra ik thuis kwam kon ik weer aan de bak. Er moest ruim 100 meter aan balken worden gelakt. En heel, heel, heel veel gaatjes worden gevuld. Hier ontstond wel mijn liefde voor de prachtige saliegroen van Flexa.
En hoe warm het ook was (hittegolfje..) met die fantastische airco was het geen straf om op zolder te klussen!
We maakten deze lattenwand zelf, geïnspireerd door de DIY van eigen huis & tuin. Gemaakt van 5×5 balken.

Haast
Inmiddels kregen we ook wel een beetje haast. De startdag van de grote verbouwing op de benedenverdieping naderde. We hadden na een aantal weken logeren bij onze dochter op de kamer ook wel weer behoefte aan een eigen kamer. Hup, tot diep in de nacht de laatste lakwerkjes doen. De vloerbedekking erin gerold. En zo hadden we toch ineens een slaapkamer. Hij was nog niet af. Maar de basis stond!

Natuurlijke producten
Wanneer je onze slaapkamer in loopt ruik je een mix van natuurlijke producten. Zoals je al zag werken we graag met hout.
We kozen als vloerbedekking voor tapijt, van wol. Ik ben gek op die geur. Wol werkt isolerend. Tapijt is op de slaapkamer heel prettig aan de voeten in de winter, maar ook zeker in de zomer. En ook aan de handen. Want ’s morgens rol ik letterlijk uit mijn (lage) bed voor een ochtend yoga/meditatie ritueel.

Ik zei al dat ik een laag bed heb. Ons bedframe heb ik bewust laag uitgekozen want we hebben nog steeds aan één kant een schuin dak. Om de ruimte dus optisch hoger te maken kozen wij voor een laag bed. Wederom koos ik voor een massief houten product, het frame Elan is van Karup. Voor een fijn prijsje ter compensatie van een heel goed matras.
Het matras is namelijk van coco-mat. Dit zijn natuurlijke matrassen, gemaakt van verschillende laagjes natuurlijke producten, zoals; natuurlatex, paardenhaar, zeegras en kokosvezel. Naast dat ik veel beter slaap, af ben van een aantal fysieke klachten (waaronder rugpijn en carpaal tunnel syndroom) is ook warmte regulatie een groot plusplunt. Het matras werkt verkoelend in de zomer en in de winter voelt mijn bed nooit koud bij het instappen.
Nou ja, eigenlijk hoef ik dus alleen maar te zitten op mijn bed. Even diep in te ademen door mijn neus en ik kom tot rust.

Als puntje op de i brachten we nog een bezoekje aan de Arnhems fijnhouthandel. Als houtliefhebber is het een heus uitje om daar gewoon even rond te lopen en je te verwonderen over alle soorten hout die er zijn. Door het zien van alle kleuren & structuren maakt mijn hart een sprongetje. Die van mijn man trouwens ook.
We kozen verschillende soorten houten plankjes, puur ter decoratie om tussen de lattenwand te klemmen.

Zijn we nu klaar? Nee zeker nog niet. De befaamde plinten moeten nog gelegd worden. En er staat zeker nog een wollen dekbed met nieuw dekbedset op mijn verlanglijstje.
Het is elke dag genieten van wakker worden in deze ruimte. Investeren in een fijne slaapkamer kan ik je van harte aanbevelen!